ONLİNE STAND UP TİYATRO OYUNLARI SHOW GÖSTERİLERİ FULL İZLE

Gelsin AB Fonları"

"Gelsin AB Fonları"Her konuda olduğu gibi, Avrupa Birliği’nin kurulması ve genişlemesinin sonuçları ve nedenleri ile ilgili birçok yorum yapılıyor. Bu yorumların bir kısmı, AB ile ilgili detaylı çalışmalarda bulunmuş siyasetçi ve bilim adamlarından, bir kısmı ise iş yaşamındaki deneyimine dayanarak konuşan kişilerden geliyor. AB konusunda pratik veya bilimsel çalışmalarda bulunmamış kişiler arasında olaylara nesnel (Objektif) açıdan yaklaşabilenlerin yorumları okuyanların ve dinleyenlerin aydınlanmasına yardım ederken, öznel (Subjektif) yaklaşımı tercih edenler ise birtakım yanlış beklentilerin ortaya çıkmasına neden olabiliyor.Birçoğumuzun hatırlayacağı gibi, 1980’lerde bu “Birlik”in adı “Avrupa Birliği” falan değil, “Avrupa Ekonomik Topluluğu” idi. İsim daha sonra “Avrupa Topluluğu” olarak değiştirildi ve son halini alarak “Avrupa Birliği” şeklinde – şimdilik – tescil edildi. Bu basit gerçek bile bence, Dünya üzerindeki devletlerin ve bunların arkasındaki ekonomik güçlerin hemen hemen tümünün verdiği her türlü kararın – her ne kadar toplumsal ve siyasal gibi görünse de – aslında ekonomik nedenlere dayandığına işaret ediyor. Ekonomik kararların ve buna bağlı modellerin uygulamaya geçirilebilmesi için gerekli ortamın hazırlanması, yani, bireylerin ve şirketlerin bu yeni durumu benimseyebilmesi için gerekli toplumsal düzenlemeler ise, “Sokaktaki adam”ın gündemini oluşturuyor. İşte tam bu nedenle – ve muhtemelen, bu kararları alan gerçek egemen güçlerin istediği gibi – kararların büyük bir kısmının sadece siyasi ve toplumsal boyutları ön plana çıkıp medyada tartışılırken, işin ekonomik boyutu gözardı ediliyor. Bu ortamda ise, AB ile ilgili konularda “Sokaktaki adam”ın gündemini meşgul eden boyut sadece “İnsan hakları”, “Milli ve manevi değerler”, “Örf ve adetler”, “Etnik gruplar” ve hatta “Türban”, “Kokoreç” veya “Ülkenin şanı, şerefi, bağımsızlığı, şehitlerin kanı, bayrağı, parası...” düzeyinde kalıyor.Aslına bakarsanız, devletin her türlü konuya – bence – lüzumundan fazla müdahale ettiği, “Sosyal devlet” kavramının iyice abartılarak, sözgelimi;İş sahiplerine ve diğer tüm çalışanlara yüklenen aşırı vergilerden sağlanan parasal kaynakların “40 yaşına gelip de, hala XYZoloji konusunda bilmemkaçıncı yüksek lisansını veya doktorasını yapan kişilerin lojmanlarda bedava kalması ve çoluğu – çocuğuyla birlikte, hiç çalışmadan, devlet desteğiyle hayatını idame ettirebilmesi” gibi konulara aktarıldığı,Uluslararası pazarlarda rekabet edemeyen verimsiz şirketlerin, devlet ihaleleri ve koruma kanunlarıyla, devlet tarafından ayakta tutulmaya çalışıldığı ve bir kısmının “Dostlar alışverişte görsün” mantığı ile, kar etmediği halde zorla ayakta tutularak iş yaptığı ve istihdam sağladığıBir türlü kendi kendini finanse edemeyen ve adeta batık durumda olan emeklilik sisteminin, devlet desteğiyle, ekonomik değer üretmeyen kişilere, ekonomik değer ürettikleri yıllardaki parayı – hemen hemen – aynen ödemeye devam ettiğiYani aslında, gerek bireyler ve gerekse şirketler açısından bakıldığında “Ekonomik değer üreten” ile “Üretmeyen” arasında pek bir fark bulunmadığıbirtakım Avrupa Ülkelerinin “Bu gidişe bir dur demek lazım” mantığıyla bu işe başladığını söylemek çok da yanlış olmayacak. Yani bu işin başlamasındaki muhtemel – ve esas – nedenin,Birbirleriyle yıllarca savaşmış ve sonuçta hiç bir şey elde edemememiş Avrupa Ülkelerinin bundan sonra barış içinde yaşamaları,Sosyal devlet kavramını iyice yaygınlaştırarak halklarını iyice tembelleştirmeleri,Sanayi ve teknolojinin başını çektiği ekonomik konulardan ziyade “Sanat, sosyal konular, çevre, sağlık, siyaset, kültür, çiçek – böcek, pipo, sakal, rakı – balık” benzeri temalara yoğunlaşmaları gibi şeyler olmadığı birçok kişi tarafından yakında anlaşılacak.Peki bu durumda AB, Akdeniz ülkelerinde yaşayan kişilerin çoğunun duymak istediği gibi “Sanayi, teknoloji ve altyapının gelişmesi için, kuzeyden güneye parasal kaynak aktarımı”ndan ibaret mi olacak? Yani, ekonomik gücü görece daha az olan, Çalışmayı kuzeylilere göre daha az seven İş disiplini ve ahlakı açısından kuzeylilerden daha zayıf olduğu birtakım araştırma ve istatistiklerle – belki de bilimsel olarak bile - ispatlanmış olan Akdeniz ülkelerine – bugüne kadar olduğu gibi – kuzey ülkelerinden karşılıksız para mı yağacak? “Araştırma fonu” veya “KOBİ desteği” adı altında gelen paralar “İş ile ilgili yatırımlar” yerine yine villalara, yatlara, lüks arabalara mı harcanacak? “Lokomotif sektör” diyerek sürekli pohpohlanmasına karşın, ülkelerin dışsatımına ve uluslararası rekabetçi konumunu güçlendirmesine hiç bir katkısı olmayan “Konut inşaatı” ile gurur duyulmaya devam mı edilecek? Haydan gelen huya mı gidecek?Yani, kuzeyliler, ellerindeki parayı sağa-sola dağıtacak kadar saf mı? Akdenizliler ise aynı oranda “Kurt” ve “Kurnaz” mı? Bu işin içinde bir gariplik yok mu?Yoksa kuzeyliler, bugüne kadarki teknolojik ve bilimsel birikimlerinin sonucunda ortaya çıkardıkları ürün ve hizmetler için yeni bir pazar mı arıyorlar? Bu pazarın söz konusu ürün ve hizmetleri bolca satın alabilecek duruma gelmesi için önce kendi ayakları üzerinde duracak şekilde kendisini geliştirmesi, gerekli alt yapıyı oluşturması için mi bu kadar kaynağı – kuşkusuz ki, uzun vadede geri alacak şekilde – başkalarına aktarıyorlar?Oguz C. Gel (oguzgel.com)Alıntı: bilgiyonetimi.org