babalar gununda sevgi yarisi
Babalar günündeSEVGİ YARIŞI
Çocuk Oyunu: 6
Yazan: Fevzi Günenç
Bu oyunu sahnelemek isteyenlerin Fevzi Günenç ile iletişime geçmeleri gerekmektedir:
fev27@mynet.com
Oyunundaki Kişiler:
GÜL (Küçük Kız)
MENEKŞE (Ortanca Kız)
NİLÜFER (Büyük Kız)
BABA
DEKOR:
Bir oturma odası. Biri sağda, biri de solda yatak odalarına açılan iki kapı. Sahnenin ortasında yemek masası, iskemleler… Duvarlarda uygun tablolar. Başka eşyalar.
KÜÇÜK KIZ: (Neşe içinde kendi kendine söylenmekte, kahvaltı masasını hazırlamakta.)
Bu da babacığın tabağı…Babaların tabağı en büyük olur. Çünkü babalar büyüktür.
BÜYÜK KIZ: (Soldaki kapıdan telaşla girer)
Günaydın! Herkes uyuyor mu daha?
KÜÇÜK KIZ: (Çığlık atar)
Ay!
BÜYÜK KIZ: (Yüksek sesle)
Ne o? Ba kez niye korktu küçük kardeşimiz?
KÜÇÜK KIZ:
Aman, bağırarak konuşma ablacığım.
BÜYÜK KIZ: (Alaycı)
Rahatsız mı oldun bebeğim?
KÜÇÜK KIZ:
Biraz daha yavaş konuşamaz mısın abla? Babam uyanmadı daha.
BÜYÜK KIZ: (Sinirli)
Abla ben miyim, sen misin; anlayamadım gitti. Her zaman böyle uyarırsın beni.
KÜÇÜK KIZ:
Özür dilerim ablacığım. Amacım seni kırmak değildi. Babamın rahatsız olmasını istememiştim; hepsi bu.
BÜYÜK KIZ: (Öykünür)
Babam, babam… Babamız sanki yalnız senin baban. Bizim de babamız değil mi?
KÜÇÜK KIZ:
Bunu demek istemedim ablacığım. Bütün dileğim sadece onun rahatsız edilmemesi.
ORTANCA KIZ: (Gürültüyle girer)
Hey! Herkes uyandı mı? Günaydın millet: Herkes, ayakta ha!
BÜYÜK KIZ: (Küçük kardeşini iğnelercesine)
Aman, patırtı etme canım. Babamın koruyucu meleği canına okur yoksa senin.
ORTANCA KIZ:
Ne diyorsun sen abla? Ne koruyucusu? Ne meleği?
BÜYÜK KIZ:
Koruyucu melek küçük kız kardeşimiz böyle buyurdu. Babam uyanıncaya kadar sesimizi çıkartmayacakmışız.
KÜÇÜK KIZ:
Ben böyle söylemedim.
BÜYÜK KIZ:
Tam tamına böyle söylememiş olabilirsin. Ama bu anlama gelir sözlerin.
ORTANCA KIZ:
Lütfen, herkes boyu ve yaşı kadar konuşsun.
KÜÇÜK KIZ:
Aşkolsun abla. Benden çok sizin titizlenmeniz gerekir. Babamı her günkünden fazla rahat ettirmek zorundayız. Unuttunuz mu, bugün babalar günü.
BÜYÜK KIZ:
Daha iyi ya… Uyansın da bu özel günü kutlayalım.
ORTANCA KIZ: (Bağırarak)
Onu ben uyandıracağım.
ORTANCA KIZ: (Bağırarak)
Hayır, ben!..
BÜYÜK KIZ: (Bağırarak)
Neden sen uyandırmayacakmışsın?
ORTANCA KIZ: (Bağırarak)
Ben onun kızı değil miyim?
BÜYÜK KIZ: (Bağırarak)
Ben büyük ablayım ama…
ORTANCA KIZ: (Bağırarak)
Büyük ablasın, diye her şey senin hakkın mı?
KÜÇÜK KIZ:
Bağırmayın, lütfen…
BÜYÜK KIZ:
Kes sesini sen de!.. Ona aldığım armağanı vereceğim.
ORTANCA KIZ:
Ben de, ben de…
BÜYÜK KIZ:
Benim armağanım seninkinden güzel ama.
ORTANCA KIZ:
Nereden belli? Benimkini görmedin ki daha.
BÜYÜK KIZ:
Görmeye ne gerek var?
Benim zevkim sizinkinden üstün.
ORTANCA KIZ:
Zevkliye bak… Kim bilir ne kötü bir şey almışsındır yine.
BÜYÜK KIZ:
Hiç de kötü değil. Babam bayılacak buna.
ORTANCA KIZ:
Yok ya… Bayılırsa göremez ama.
BÜYÜK KIZ:
Zevzek!
ORTANCA KIZ:
Benimki hem güzel hen pahalı.
BÜYÜK KIZ:
Güzel olmadıktan sonra pahalı olmuş neye yarar?
ORTANCA KIZ:
Pahalı şeyler her zaman güzeldir.
BÜYÜK KIZ:
Pöh, güzelmiş. Benimki hem zevkli hem güzel.
ORTANCA KIZ:
Hayır, asıl benimki daha güzel!
KÜÇÜK KIZ:
Susun, lütfen susun. Babamı uyandıracaksınız.
BABA: (Sağdaki kapıdan girer)
Neler oluyor burada? Bu gürültü ne?
ORTANCA KIZ: (Babaya koşar)
Baba!
BÜYÜK KIZ: (Babaya koşar)
Babacığım!
KÜÇÜK KIZ: (Ablalarına çıkışır.)
Yaptığınızı beğendiniz mi? Uykusuna doymadan uyandırdınız onu. (Babaya koşar) Uyandın mı baba!
BABA: (Şakayla, gülümseyerek)
Hayır, daha uyanmadım küçük gülüm. Uykuda geziyorum.
