MERMER TEZGAH
| 1.Say |
2.Say | 3.Say | 4.Say | 5.Say | 6.Say | 7.Say | 8.Say | 9.Say | 10.Say | 11.Say | 12.Say | 13.Say | 14.Say | 15.Say | 16.Say | 17.Say | 18.Say |
MERMER TEZGAH
(4 perdelik oyun)
Kişiler
Cabi Efendi - Pala Hüseyin (anlatıcı) - Marangoz Ali Usta
Marangozun karısı - Gazete satan çocuk
Çiçek satıcısı - 1. Kadın - 2. Kadın 3. Kadın
Erkek çocuk - 1. Memur - 2. Memur - 1. Asker - 2. Asker
Kılkuyruk Hamdi (Yalnızca dışarıdan sesi duyulur.) — Sahaf
1. Perde
Pala Hüseyin (anlatıcı) - Cabi Efendi Gazete satan çocuk - 1. Kadın - Çiçek satıcısı
(Pala Hüseyin külhanbeyi kılığındadır. Başında sola doğru kaymış püsküllü bir fes vardır. İçte yakasız bir gömlek, üzerinde kısa siyah bir yelek bulunmaktadır. Altında siyah bir pantolon ve bele sarılmış bir kuşak vardır. Kuşağın içine sokulmuş bir tabanca ve bıçak görünmektedir. Uçları sivri olan, topuğuna basılmış bir ayakkabı giymiştir. Omzunda siyah bir ceket bulunmaktadır. Kaşlar kalın ve siyahtır. Siyah pala bıyığı vardır.
Cabi Efendi, biraz topluca, beyaz sakallı, sevimli bir ihtiyardır. Başında püsküllü fesi, üzerinde gri ceketi ve pantolonu vardır. İçte beyaz hâkim yaka bir gömlek bulunmaktadır. Siyah bir ayakkabı giymiştir. Elinde bastonu vardır.
Gazete satan çocuk, çelimsiz, kara kuru bindir. Üzerinde yakasız çizgili bir gömlek, altında rengi solmuş bol bir pantolon vardır. Beline bir kuşak sarılıdır. Başında rengi solmuş bir fes bulunmaktadır. Ayağına çarık giymiştir.
Çiçek satıcısı, başına eski ve rengi solmuş bir fes giymiştir. Fesi arkaya doğrudur. Üzerinde yakasız, desenli eski bir gömlek ve kısa bir yelek vardır. Belinde kuşak, altında çok bol bir pantolon bulunmaktadır. Ayağında çarıkları vardır. Çiçek satıcısının bıyıkları aşağı doğrudur. Sırtında içine çiçek dikilmiş saksıların doldurulduğu bir küfe vardır. Küfenin kenarlarına da saksılar tutturulmuştur.
1. Kadın ferace denilen bol bir manto giymiştir. Uçları yere değmektedir. Feracenin rengi pembedir. Başına hotoz denilen küçük süslü bir başlık takmıştır. Beyaz olan bu başlığın üzerinden sarkan beyaz bir tülle ağız kapatılmıştır. Kadının elinde pembe bir şemsiye vardır.)
Sahne
(Arka plânda Karaköy sırtlarını gösteren bir resim bulunmaktadır. Resimde bir vapur görüntüsü yer almalıdır. Bu görüntü sahnenin arkasına bir tepegöz yardımıyla da yansıtılabilir. Bahar ayının yaşanmakta olduğunu gösteren çiçekli ağaçlar göze çarpmaktadır. Ağaçlar, renkli kartonlardan yapılabilir. Sahneye uçan bir kelebek görüntüsü yansıtılabilir. Ortada ahşap bir ev görünmektedir. Ev mukavvadan olabilir. Sahne karanlıktır. Bir süre sonra sahne projektörlerle aydınlatılır. Bu sırada yavaş yavaş müzik girer. (Eski bir istanbul türküsü olabilir.) Evin kapısı açılır. (Kapı gıcırtısı duyulur.) Cabi Efendi dışarı çıkar. Havayı şöyle bir içine çeker. Etrafına bakınır. Seyirciyle hiç ilgilenmez. Dolaşmaya, çevresindeki her şeyi uzun uzun seyretmeye başlar. O bunları yaparken, Pala Hüseyin bağıra çağıra sahneye girer. Müzik yavaş yavaş kesilir.)
Pala Hüseyin— Heeyt!... Havada uçan, karada kaçan, var mı bana yan bakan? Heeyt!...
(Kendi etrafında şöyle bir döner ve seyircileri görür. Elini gözüne siper ederek seyircilere bakar ve sağ elini önce göğsüne, sonra ağzına, sonra da başının üstüne götürerek selâm verir.) Bana derler adıyla sanıyla Pala Hüseyin.
(Elini gözüne siper eder.) Şu gördüğünüz yerler benden sorulur. Ha bu arada Kılkuyruk Hamdi'yi gören var mı aranızda? (Ayaklarının ucunda yükselir ve seyirciler arasında göz gezdirir. Sonra hışımla) Ah onu bir elime geçirsem, bir elime geçirsem... Ne yapacağımı ben bilirim. E, ne yapacağımı da size söylemeyeyim şimdi, o da bize kalsın anladın mı? (Cabi Efendiyi fark eder. Arkasını dönüp ona baktıktan sonra seyirciye döner. Eliyle işaret ederek) Ha o mu?
Canım kim olacak, bizim Cabi Efendi! Sırası gelmişken size biraz ondan bahsedeyim.
Bizim Cabi Efendi, öyle sizin bildiğiniz ihtiyarlara benzemez. Yani sizin anlayacağınız sabahtan akşama kadar evde pineklemez. Gerçi işe güce de elini sürmez ya...
(Döner, yine bakar.) İşte böyle gözünü kırpmadan etrafı seyreder. Bizim ihtiyar, "Dünyanın gidişatını anlamak." diyor buna. (Güler, dönüp tekrar bakar. Sonra bir iki adım seyirciye yaklaşır. Elini ağzına siper eder.)
Lâf aramızda biraz gelgit akıllıdır. Ama bütün mahalleli sever, sayar onu. (Ellerini havaya kaldırır.) Ha böyle konuştuğuma bakıp da aldanmayın. Hak edene hak ettiğince davranırız biz. Küçüğümüzü sever, büyüğümüzü sayarız. Mahallemize de sahip çıkarız icabında. Bakmayın böyle olduğumuza. İçimiz temiz, yüreğimiz yufkadır bizim. Amaaa... Gerektiğinde hak edenin defterini de düreriz biz.
Unutmadan söyleyelim. öyle elinde tespih, omzunda ceketiyle gezen her kaytan bıyıklıyı da bizden
metin ve textler / biyografiler / tiyatro siteleri / tiyatro sözlüğü / tiyatro tarihi / tiyatro türleri / tiyatro oyunları / tiyatrocular dönemi / türkiyede çocukluk ve gençlik tiyatrosu tarihi / tiyatronun kökeni / geleneksel türk tiyatrosu / italyada rönesans tiyatrosu / orta çağda tiyatro / roma tiyatrosu / 19 yy sanat akımları / alman halk tiyatrosu / alman tiyatrosu / antik yunan tiyatrosu / fransz tiyatrosu / osmanlı tiyatrosu / hacivat karagöz tarihi / tiyatro erken dönem / tiyatro orta dönem / günümüz tiyatrosu / metin ve textler -1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-12-13-14-15-16
