Hazırlan gidiyoruz..
Tık tık tık- Kim o?
- Hazırlan gidiyoruz.
- Sen kimsin? Nereye gidiyoruz?
- Sıran geldi gerçek evine gidiyoruz.
- Gerçek ev mi? Sen yoksa?..
- Evet. Haydi gidelim.
- Dur bir dakika. Bir sürü yarım kalmış işim var.
- İş yarım kalmaz. Birileri tamamlar oyalanma.
- Çocuklar. Onlar daha çok küçük bari vedalaşsaydım.
- Sen olmadan da büyürler. Haydi bekliyorlar.
- Bekliyorlar mı? Onlar da kim?
- Gidince görürsün.
- Anladım. Ama kalbini kırıp gönlünü alamadıklarım, iyiliğini görüp, karşılığını vermediklerim var. Borçlu gitmek istemiyorum anlayacağın.
- Bunu zamanında düşünseydin.
- Zamanında mı? Ama ben daha zamanım var zannediyordum.
- Hepiniz aynısınız. Zaman dediğin içinde bulunduğun andır. Dün yok, yarınsa meçhul.
- Keşke; keşke;
- Tamam sus. Devam etme. Bugünü yaşarken hep yarın var gibi davrandın. Neyse. Bu sana bir uyarıydı. Şimdi gitmiyoruz. Ama her an gidebiliriz. Bir daha geldiğimde arkanda pişmanlık olmasın. Keşkeler kalmasın
