Dramaturgi
Dramaturji, dramatik kompozisyon ve dramanın temel elementlerinin sahnede sunumudur. Bazı oyun yazarları (dramatistler) bir drama yaratırlarken yazı ile dramaturjiyi birleştirirler. Diğerleri ise bir eseri sahneye uyarlamak için dramaturg denen uzmanlarla çalışırlar.Dramaturji ayrıca daha geniş olarak bir hikâye veya bunun gibi elementleri oynanabilecek bir forma şekillendirme olarak tanımlanabilir. Dramaturji esere veya performansa bir yapı verir. Gerçek yazıdan daha çok, bir dramaturgun işi çoğunlukla tasarlama olarak tanımlanabilir.
Dramaturjinin tarihi
“Western Canon”da yeni ufuklar açan eser Aristo tarafından yazılan “Vezin Tekniğidir(Poetica)” (milattan önce 350 civarında yazılmıştır). Bu eserinde Aristotle trajedi ve komediyi incelemektedir. Kendi döneminin Yunan yazarlarını gözlemleyerek sonuçlara ulaşır. Trajedi temel ilgilendiği noktadır ve “Oedipus Rex”i tam ve mükemmel bir dramatik eser olarak görür.
Aristotle dramaya şiirin bir alt bölümü olarak bakar, fakat aynı zamanda karakterlerle, aksiyonun, konuşmanın, konunun ve hikâyenin arasındaki ilişkinin analizini yapar.İyi konuların örneklerini verir ve oyunların seyirci üzerinde uyandırdığı etkileri inceler. Kurallarının birçoğu "aristotelian drama" ile ilgilidir ki burada deus ex machina bir zayıflıktır ve aksiyon yapısal olarak biçimlendirir. Dramanın birçok anahtar konseptleri, anagnorisis ve katharsis gibi, Poetica’da tartışılmaktadır. Son zamanlarda Aristotle bir çok tv ve film yazımında uygulanmıştır ve “temel dramaturji” dersleri genellikle ağırlıklı şekilde Aristotle’in düşüncelerine dayanmaktadır.
Modern zamanlarda, sonraki drama, özellikle absürdizm ve birçok öncü hareketler Aristotelian perspektiften kurtulmayı denemişlerdir.Aristotle’in öğretileri sıklıkla fazla basitleştirilmiştir fakat Poetica’nın drama teorisi üzerine yazılmış ilk Batı eseri olduğunu söylemek adil olur. Eser aynı zamanda hala birçok sanatçı tarafından kullanışlı bulunan birkaç akademik eserden biridir. Birçok yönetmen ve yazar kendi dramatujik düşüncelerini yazmışlardır; Brecht, Grotowski ve David Mamet bunların arasındadır fakat Aristotle dramayı tamamiyle bir bilim adamının bakış açısından gözlemiştir.
