gün ve ay isimleri nereden geliyor
Tavla oynayanlar Farsça altıya kadar saymasını bilirler (yek, du,se,
cihar, penç, şeş). Şimdi de yedi sayısını öğreniyoruz. Farsça
yedi
'heft' dir (veya hefte). Yedi günlük 'hafta' ismi de buradan
alınmıştır. Halen Türkçe'de kullandığımız gün isimlerinin
kökenlerinin
neler olduklarını biliyor musunuz?
Cuma-Arapça-toplama, toplanma)
Cumartesi-Arapça-(ertesi - Türkçe)
Pazar-Farsça-(ba = yemek, zar = yer)
Pazartesi-Farsça-(ertesi - Türkçe)
Salı-İbrânice-(üçüncü)
Çarşamba-Farsça-(cehar şenbe = dördüncü gün)
Perşembe-Farsça-(penç şenbe = beşinci gün)
Günümüzde kullandığımız ay isimlerinin geldikleri yerler de
karışık.
Hicri takvimdeki Arabi ay isimlerinin bugün hiçbirini kullanmamamıza
rağmen yine de Şubat, Nisan, Haziran, Temmuz ve Eylül aylarının
isimlerinin kökenleri Arapça ve Süryanice, Kasım ayının ise
Arapça.
İşin daha ilginç yanı bunlardan Şubat, Nisan, Temmuz ve Eylül
hemen
hemen aynı telaffuzla Yahudi takviminde de yer alıyorlar. Gelin
ayların isimleri ve kökenlerine bir göz atalım.
Ocak = Türkçe (Kışın evlerde ateş yakılan yer)
Şubat = Süryanice
Mart = Latince (Maritus - mitolojik isim Mars'tan)
Nisan = Süryanice
Mayıs = Latince (Tanrıça Maria'nın ayı)
Haziran = Süryanice
Temmuz = Arapça / Süryanice
Ağustos = Latince (Roma İmparatoru Augustus'un adından)
Eylül = Süryanice
Ekim = Türkçe (Toprağı ekmekten)
Kasım = Arapça (Bölen)
Aralık = Türkçe (İki zaman dilimi arası)
