Sirklerde kılıcı nasıl yutuyorlar?
İster inanın, ister inanmayın gösterilerde kılıcı yutanların yaptıkları numara sahte değildir. Gerçekten kılıcıyutarlar. Ana problem gırtlak adalelerini rahatlatmayıöğrenmek, böylece yutkunmaya mani olmaktır. Bu özellik haftalar boyu süren egzersizlerle kazanılabilir. Kılıcın boğazıkesme ihtimali yoktur, çünkü her iki tarafıda keskin değildir, yani kördür. Kılıcın ucu sivri gibi görünür ama midenizin tabanına ulaşamayacak boyda bir kılıç seçerseniz bu da problem yaratmaz.Kılıç ve alev yutmanın büyük ustalarından Dan Mannix, bu konuda 1951 yılında bir kitap bile yazmıştır. Mannix bu işi başarabilmek için haftalar boyunca, günde
en az bir saat, kesme ihtimali olmayan bir kılıç ile çalıştığınısöylüyor. Birinci
problem yutkunma refleksinden çıkmış. Yine haftalarca öğle yemeği yemeyerek, kılıç boğazdan girerken boğazın büzüşmesi problemini halletmiş. Sonunda bir gün kılıcısokarken boğazıgevşeyebilir hale gelmiş.
işin en zor yanınıgeçtiğini zannederken esas zorlukla Adem Elma'sıdenilen yerin arkasında karşılaşmış. Oradaki kıvrımıda geçmeyi başardıktan sonra, kaburga kemiklerine de dikkat ederek, kılıcıkabzasına kadar yutabilme yeteneğini kazanmış.
Kılıç yutmayıevde kendi kendine öğrenmeye kalkışmak son derece tehlikelidir. Hele bu numarayıyaparken konuşmayıprofesyoneller düşünmezler bile. Yutmadan önce ve sonra kılıcın steril hale getirilmesi de çok önemli bir husustur.
Çok az da olsa katlanabilir kılıçlarıkullanan bazıhilebazlar ortaya çıkınca, Mannix kılıcıgerçekten yuttuğunu ispatlayacak başka numaralara geçmiş. Özel olarak imal edilmiş, çok ince kalınlıktaki, elektrik bağlantılarısadece bir tarafında bulunan, 'U' şeklindeki bir neon tüpü yutmuş. Elektrik verilip neon lambasıyanınca, ışık vücudunun dışından da görülmüş. Böylece bu tip şeyleri gerçekten yuttuğunu ispatlamış.
Mannix ve asistanlarıişi öyle geliştirmişler ki, kızgın, kızarmışkılıçlarıyutma numaralarıbile yapmışlar. Tabii önce asbest bir kılıç kınınıyutarak
