Bir Rüya
| 1.Say |
2.Say | 3.Say | 4.Say | 5.Say | 6.Say | 7.Say | 8.Say | 9.Say | 10.Say | 11.Say | 12.Say | 13.Say | 14.Say | 15.Say | 16.Say | 17.Say | 18.Say |
Bir Rüya
(Kızlar için iki perdelik piyes)
KİŞİLER
MEDİHA BİRCAN (14 yasında, Zeki, ateşli, idealist bir öğrenci) — SUMRU TAY (13 yasında. İçli, zayıf ve saz benizli bir kız.) — AYŞE GÜZ (14 yaşında. Bir avuç kıvılcım, afacan mı afacan ve şirin bir kız.) — BİRSEN SARMAN (14 yaşında. Gürbüz, esmer, kıvırcık saçlı.) — RENGİN TAM (13 yaşında.. Hesap meraklısı.) — ÇİM TEK (13 yaşında. Normal yaramazlıkta. R harflerini Y gibi telâffuz eder.) — SUNA YALKIM (13 yaşında. Hassas, şiir meraklısı.) — SEVİL ARMAN (14 yaşında. Halîm, selim, ağırbaşlı.) — FATMA (50 yaşında. Gece bekçisi. Temiz yüzlü, saf bir kadın.)
— İSMET (35 yaşında. Nöbetçi öğretmen. Ciddî, vakur, fakat güler yüzlü bir kadın.)
(Gerekirse kişiler erkek de olabilir.)
3 Tablo aynı yerde geçer. (Bir yatılı okulun küçük yatakhanesi.)
Mevsim: Nisan başı. Vakit: Gece. Saat dokuz.
Cephede, koridora açılan bir pencere. Sol dipte giriş kapısı. Sekiz çocuk karyolası. (Eğer sahne sekiz karyolayı alabilecek büyüklükle değilse, dört karyola konulur, diğer dördü için de sağ taraftan açık bir kapı bırakılır, güya çocukların dördü bitişik odada yatıyorlarmış gibi...) Duvarda bir takvim. Münasip yerlere küçük levhalar... Bir iki vecize: (Vicdanı rahat olan rahat uyku uyur.) (Bugünkü vazifeni yarma bırakma.) (Uyku zamanında uyu, oyun zamanında oyna, çalışma zamanında çalış) gibi.
1. SAHNE
Ayşe — Birsen — Çim — Suna — Mediha Rengin — Sevil
(Daha perde açılmadan küçük yatakhanede oynaşan kızların yaramaz sesleri duyulmağa başlar. Bu gülüşmeler, bağrışmalar arasında perde açılır.
Bütün kızlar beyaz geceliklerledir. Çıplak ayaklarında terlikler. Bazısının saçlarında kurdeleler, bazının saçları örgülüdür.)
AYŞE (Birsen i yere yatırmış, üstüne binmiş, elindeki küçük yastıkla dövmektedir.) — Al sana, al sana sporcuyu... Voleybolda şampiyonum diye başımıza alikıran (alkıran) baş kesen oldun, değil mi? (öteki kızlar gülüşmektedirler.)
BİRSEN (Gülmekten kırılarak ve elindeki yastıkla kendini koruyarak) — Yapma diyorum Ayşe... Kalk üstümden, sonra fena olacak... Bir kalkarsam görürsün.
ÇİM (Ayşe'yi kolundan tutarak) — Ayşe, yeter... Birsen'i kızdıracaksın...
AYŞE — Hayır... Kalksın bakayım.
SEVİL — Çocuklar diyorum.
MEDİHA (Yerde arka üstü yatmış olan Birsen'in baş ucunda bir hakem gibi elini kolunu sallayarak sayar) — Bir, iki, üç, üç, dört, beş, altı, yedi, sekiz, dokuz, on... Nakavt!
AYŞE, SUNA, RENGİN, ÇİM (Hep beraber) Nakavt!
SEVİL — Ayol siz çıldırdınız mı? Şimdi nöbetçi öğretmen gelip de sizi bu halde görürse ne der? MEDİHA — Ne diyecek, hepimizi birden nakavt eder...
BİRSEN — Bırakacak mısın, Ayşe?
AYŞE — Hayır!
BİRSEN — Üç sayıyorum. Bir iki... Bırakacak mısın?
AYŞE (Başını iki tarafa sallayarak, hayır, demek ister.)
BİRSEN — Üç..; (Birden Ayşe'nin bileğinden yakalar, bir hamlede hem kalkar, hem de Ayşe'nin kolunu büker. Yere yıkar, üstüne çıkar.) öyleyse sana bilmediğin bir oyun yapayım da gör... İstedin artık. Hoop! (Ayşe'nin üstündedir. Çocuklar gülerek alkışlarlar.) Nasılmış, küçük bayan?
AYŞE — Ay... Birsen, bırak... Dur. Canım acıyor. İmdat... Bırak...
BİRSEN — Olmaz... Af dile. "Af edersin" de, bırakayım.
AYŞE (Kafa tutmak ister) — A... Şuna da bak... Neden af dileyecekmişim? Kabahatli sensin. Sumru'nun kaçtığını söyleyen sen değil misin?
BİRSEN — Hiç de değil; üstelik bir de iftira, öyle mi? (Arkadaşlarına dönerek) Çocuklar, görüyor musunuz? Ben söylemişim...
ÇİM — A... yooo... Bu doğru değil, Ayşe... Birsen hiçbir şey söylemedi. Ben biliyorum. Bakın nasıl oldu? Akşam yoklamasında çıkmayınca Müdire Hanım, araştırma yapılmasını emretmiş. Kapıcı Raşit ağayı sorguya çekmişler. Raşi ağa:
"Kapıdan çıkarken görmedim" demiş. Sonra yenilerden biri,
galiba, "Bahçe duvarından incir ağacına atlayıp kaçmıştır."
diye ortaya bir lâf atmış, işte o kadar... öyle değil mi, Suna,
Rengin, siz de biliyorsunuz.
SUNA — RENGİN (Beraberce) Evet, evet, öyle.
AYŞE (Bu esnada Birsen'in elinden kurtulmuştur. Bileğini
oğuşturarak) — Oooof... Az kalsın bileğimi koparıyordun,
metin ve textler / biyografiler / tiyatro siteleri / tiyatro sözlüğü / tiyatro tarihi / tiyatro türleri / tiyatro oyunları / tiyatrocular dönemi / türkiyede çocukluk ve gençlik tiyatrosu tarihi / tiyatronun kökeni / geleneksel türk tiyatrosu / italyada rönesans tiyatrosu / orta çağda tiyatro / roma tiyatrosu / 19 yy sanat akımları / alman halk tiyatrosu / alman tiyatrosu / antik yunan tiyatrosu / fransz tiyatrosu / osmanlı tiyatrosu / hacivat karagöz tarihi / tiyatro erken dönem / tiyatro orta dönem / günümüz tiyatrosu / metin ve textler -1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-12-13-14-15-16
